Mübtelâ-yı gama sor kim geceler kaç sâ'at
Hayatımın en zor gecelerinden birini geçirdim sanırım. Saat sabahın 6:30’u ve Mahur kısırlaştırma operasyonu geçireli 12 saat oldu. Miniklerim hem traş oldular, hem zavallı oğlum ameliyat oldu. Ne zormuş küçücük bir canlının insanın gözlerinin önünde kıvranması ve elden bir şey gelmemesi… Anestezinin etkisinden kendilerine gelişlerini izlemek yüreği dağlıyor. Zar zor yürümeye çalışmalar, ara ara kusmalar, narkozun etkisi geçince ateş, ağrı, viyaklama… Falan filan. Bi de üstüne traş sonrası Bade Mahuru tanımadı mı tam cümbüş(!) tıslamalar, kaçmaca, saklanmaca… Gece ikisini ayrı odalara kapatmak durumunda kaldık. Sonrası aman görmeyin… Mahurun yanında sabahladım. Zavallıcığımın yerinde duramayışı, inlemesi, halsiz halsiz durmadan dolaşmaya çalışması...Dili yok ki anlatsın ağrısı mı var sızısı mı var. Evlat gibi o yüzden bu hayvanlar, iç yakıyor vesselam... Not:Tüm nazik davranışları ve ilgileri için Veterinerimize çok teşekkürler... Tüm emeklerine ek olarak sabahın 4ünde bile telefonumuza cevap verip bizi rahatlattılar.
